Ik zal kort vertellen hoe ik in deze positie ben gekomen; Ik ben Martijn Huijgen, 27 jaar, bestuurslid bij Jong Recron en bedrijfsleider (in opleiding) op De Wâldsang. Tijdens mijn HBO opleiding Sport, Gezondheid en Management, kwam ik terecht in de horeca bij Jan Willem. Het werk is leuk, de werkgever en sfeer waren uitstekend. Na mijn opleiding wilde ik de wereld verkennen en kon ik na de zomervakantie een paar maanden in de buitendienst geld bij elkaar sparen. In maart van het daaropvolgende jaar heb ik nog een seizoen een combinatie van buitendienst en horeca gedraaid. Met deze verschillende functies groeide mijn betrokkenheid en het werk werd daardoor leuker.
Het reizen trok echter toch teveel en ik besloot om voor onbepaalde tijd weg te gaan.
Na een jaar in het buitenland te hebben doorgebracht, heb ik Jan Willem benaderd met het verzoek of ik mijn ‘horeca baantje’ weer terug kon krijgen om weer een tijdje in Nederland te zijn. Na een paar dagen kreeg ik antwoord; ja, dat kon, maar ik moest dan ook op de receptie kunnen passen. Of optie 2; ik krijg een vast contract voor onbepaalde tijd en wordt meegenomen in het gehele bedrijf.
Ik heb het altijd erg naar mijn zin gehad op de camping en dit leek me een fantastisch nieuwe uitdaging. Van het een komt het ander en na een skype gesprek vanuit Australië hadden we een mondelinge overeenkomt voor een vast contract, voor in ieder geval een periode van 5 jaar. Daarna ‘zien we wel weer’.
Vooral de weg naar dit punt vind ikzelf erg bijzonder; het goed met elkaar kunnen opschieten, het onderlinge vertrouwen en een gedeelde passie voor de camping zorgen ervoor dat we deze weg zijn ingeslagen. Het onderling vertrouwen is het belangrijkste hierin; we hadden elkaar een jaar niet gezien en na 1 skype gesprek hadden we een mondelinge overeenkomst voor een contract zonder proeftijd voor onbepaalde tijd, zonder het ook maar arbeidsvoorwaarden te hebben. Naïef? Misschien, maar wij hadden het vertrouwen dat we daar wel uitkwamen. Inmiddels werken we al 3 jaar op deze manier samen en dat gaat uitstekend.
Voor mij is het prettig dat de eigenaar er geen druk achter zet; ik weet dat het bedrijf overnemen een optie is, maar er is nog niks besloten. Jan Willem doet zijn uiterste best om mij de middelen te geven zodat ik een gedegen keuze kan maken, zonder mij naar een optie te duwen. Zo begin ik in september met een Minimaster Ondernemen van de Rabobank, om mij kennis over het ondernemerschap te vergroten. In deze 5 jaar mag ik bekijken of het runnen van een camping iets voor mij is.
Aan u nu de opdracht om eens goed na te denken of er niet zo iemand bij u rond loopt. Iemand die betrouwbaar is en laat zien meer dan ‘een werknemer’ te willen zijn. De basis kwaliteiten moeten aanwezig zijn, maar kennis en vaardigheden zijn prima aan te leren.
Komt er nu een naam naar boven? Nodig die eens uit voor een kop koffie en een goed gesprek!
Bent u ondernemer of werknemer en nieuwsgierig geworden over hoe wij dit hebben aangepakt? Neem contact met ons op via bestuur@jongrecron.nl.
"Oudere ondernemers beginnen te laat met het zoeken naar een opvolger"
Zo begon de vorige column in deze serie van ‘het is 2 voor 12’. In die column werden toekomst scenario’s verteld uit het oogpunt van de eigenaar; Jan Willem Russchen van Recreatiecentrum De Wâldsang. In deze column vertel ik, als potentiële jonge ondernemer, de weg naar een eventuele bedrijfsovername vanuit mijn perspectief.